Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego

Księża Pallotyni

Prowincja Zwiastowania Pańskiego - Poznań

OŁTARZEW: Święcenia prezbiteratu 2021

Autor:
kl. Dariusz Szczepanik SAC

Sobota, 8 maja 2021 roku – uroczystość św. Stanisława, głównego patrona Polski – zapisze się na zawsze na kartach historii pallotyńskiego seminarium oraz w biogramach czterech naszych Współbraci. Marek, Pavel, Ruslan i Tomasz przez życie w domach rodzinnych, postulat, nowicjat oraz sześć lat seminaryjnej formacji gorliwie przygotowywali się na ten dzień, gdy stali się ALTER CHRISTUS – drugim Chrystusem i rozpoczęli drogę do tego, by przez kapłaństwo być jedno z Nim na zawsze.

Godzina 10.00 – seminaryjno-parafialny kościół w Ołtarzewie, noszący znamienne wezwanie: Królowej Apostołów. To w tym miejscu najmłodsi pallotyńscy prezbiterzy powierzali się w Jej matczyne dłonie, gdy każdego dnia studiów formowali się na kapłanów Chrystusa. Nadszedł wyjątkowy moment, który neoprezbiterzy wpiszą na trwałe do swoich życiorysów. Biskup Rafał Markowski, biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej udzielił im święceń kapłańskich w stopniu prezbiteratu.

Na samym początku uroczystości słowa serdecznego powitania wobec ks. biskupa Rafała Markowskiego, pallotyńskich przełożonych, kapłanów, krewnych i przyjaciół neoprezbiterów oraz innych uczestników liturgii wypowiedział ks. Mirosław Mejzner SAC. Nawiązał on do przeżywanego w Kościele Roku św. Józefa i listu Patris corde papieża Franciszka. Przypomniał, że w dokumencie tym papież wskazał, iż Bóg wezwał św. Józefa, by sprawując misję przybranego ojca Jezusa stał się sługą zbawienia. Podobnie sługami zbawienia mają stać się wyświęceni dziś pallotyńscy prezbiterzy. Ks. Mejzner zapewnił o duchowej łączności z Metropolitą Warszawskim, kard. Kazimierzem Nyczem i naszym Współbratem abp. Henrykiem Hoserem SAC. Podziękował rodzicom za wychowanie naszych najmłodszych księży, a za obecność w Ołtarzewie także tym, którzy łączą się duchowo oraz uczestnikom spotkania „Zostań Pallotynem na weekend”.

Przedstawienia kandydatów do święceń dokonał ks. Grzegorz Suchodolski SAC, prefekt alumnów, natomiast o ich wyświęcenie na kapłanów poprosił ks. Rektor. Następnie słowa pasterskiego pouczenia skierował biskup Rafał Markowski – szafarz święceń. Zachęcił do powrotu myślą do tajemnicy Wieczernika, gdzie – jak wspomniał – miały miejsce najbardziej osobiste dialogi Chrystusa i Apostołów, gdzie Zbawiciel objawił im nowe przykazanie miłości i po raz pierwszy nazwał ich przyjaciółmi oraz dokonał najgłębszego zjednoczenia z nimi, ustanawiając Eucharystię i wzywając: To czyńcie na moją pamiątkę. Przypomniał też, że słabość ludzka może doprowadzić do podobnego zdarzenia, jakie miało miejsce wśród Apostołów – sporu o pierwszeństwo.

Po homilii biskup Rafał zadał kandydatom do święceń istotne pytania: o ich gotowość do służby Bogu, sprawowania sakramentów, modlitwy za lud oraz chęci coraz ściślejszego jednoczenia się z Chrystusem i posłuszeństwa przełożonym.

Potem diakoni padli na twarz, a zgromadzeni w świątyni w Ołtarzewie modlili się litanią do Świętych, wzywając ich wstawiennictwa dla przyszłych kapłanów. Po nałożeniu rąk przez Księdza Biskupa i obecnych na liturgii księży oraz odmówieniu modlitwy święceń, neoprezbiterom zostały nałożone ornaty, namaszczone dłonie, a następnie otrzymali oni kielich i patenę, z których mają innym dawać samego Boga w Eucharystii. Na koniec tzw. obrzędów wyjaśniających neoprezbiterzy wymienili z księdzem biskupem pocałunek pokoju.

Po komunii św. słowa wdzięczności wypowiedział ks. Zenon Hanas SAC, wyższy przełożony Prowincji Chrystusa Króla, który przywołał słowa naszego Założyciela, że zadaniem kapłana jest przygotowanie w duszach odkupionych Krwią Baranka tronu dla Przenajświętszej Trójcy. Podziękował Bogu za to, że w każdym z nas przygotowuje tron, na którym może zasiąść. Wyraził wdzięczność ks. biskupowi Rafałowi. Życzył także kard. Kazimierzowi Nyczowi, naszemu metropolicie szybkiego powrotu do pełni sił i wzywał wstawiennictwa przyszłego błogosławionego kard. Stefana Wyszyńskiego. Podziękował rodzicom, krewnym, katechetom, kapłanom i osobom konsekrowanym oraz formatorom seminaryjnym i całej społeczności WSD za stanięcie na drodze życia neoprezbiterów i kształtowania ich powołania, a także dobrodziejom seminarium. Pozdrowił także 18. „Pallotynów na weekend’’ życząc, by ich pragnieniem stało się bycie Pallotynem na zawsze i budowanie w sercach ludzi tronu dla Boga. Wyraził wdzięczność chórowi Ab Imo Pectore pana Mariusza Latka i służbie liturgicznej pod opieką ks. prof. Jacka Nowaka SAC. Swoje słowa ks. Hanas zakończył życzeniem dla neoprezbiterów, aby byli kapłanami o jakich marzył św. Wincenty, będącymi dla ludu, a nie dla siebie. Nawiązując do postaci św. Józefa powiedział, by na dłoniach naszych najmłodszych kapłanów każdy mógł ujrzeć czułość Nieba, a oni sami umniejszali siebie, by Chrystus mógł wzrastać. Swoje podziękowanie wyraził również ks. biskup Rafał, a na koniec liturgii udzielił uroczystego błogosławieństwa wszystkim zgromadzonym.

Następnego dnia w seminaryjno-parafialnym kościele najmłodsi księża Pallotyni odprawili Mszę Świętą Prymicyjną, której przewodniczył ks. Marek Więch SAC, a homilię wygłosił ks. Tomasz Stawicki SAC. Dwaj neoprezbiterzy z Białorusi swoje prymicje sprawowali w Międzyrzeczu.

tekst: kl. Dariusz Szczepanik SAC

fot.: br. Wojciech Bieliński SAC, kl. Maksim Bolandz SAC