Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego

Księża Pallotyni

Prowincja Zwiastowania Pańskiego - Poznań

WŁOCHY: Spotkanie formatorów pallotyńskich

Autor:
ks. Mariusz Marszałek SAC

Tradycją świata pallotyńskiego stały się organizowane co sześć lat światowe spotkania formatorów. Ostatnie z nich odbyło się w dn. 11-17 września br. w Rzymie. Uczestniczyło w nim ponad 50 księży ze Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego i sióstr ze Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Apostolstwa Katolickiego oraz ze Zgromadzenia Sióstr Apostolstwa Katolickiego – z 15 krajów reprezentujących 5 kontynentów.

W programie spotkania zostały przewidziane wykłady, panele dyskusyjne oraz dzielenie się w grupach językowych. Wymiana doświadczeń formatorów pracujących w różnych krajach oraz na różnych szczeblach formacji pozwoliła wyłonić główne wyzwania formacyjne dzisiejszych czasów.

Tematem, który odbił się największym echem, była kwestia korzystania z telefonów komórkowych, komputerów osobistych oraz internetu w trakcie trwania formacji wstępnej. Wykład Patrizi Morgante pozwolił lepiej zrozumieć mentalność młodych ludzki, którzy przyszli na świat już w erze cyfrowej. Zdaniem prelegentki nie można dziś mówić o korzystaniu ze środków komunikacji, ale o zamieszkaniu w rzeczywistości wirtualnej, którą Autorka nazwała szóstym kontynentem. Jej zdaniem współczesny formator powinien nauczyć się komunikować ze swoimi podopiecznymi, używając zdobyczy współczesnej techniki, a zarazem uczyć ich odpowiedzialnego korzystania z telefonu komórkowego, komputera oraz internetu, ze szczególnym uwzględnieniem portali społecznościowych. Patrizia Morgante wskazała, że formacja integralna powinna również obejmować zagadnienie tożsamość wirtualnej, która, choć nie jest rzeczywistą, to jednak pozostaje realną. Dlatego warto podopiecznych prowokować do refleksji nad pytaniem, co o mnie, jako osobie wchodzącą na drogę sequelae Christi, mówi mój profil na FB czy Instagramie, a także adresy odwiedzanych przez mnie stron internetowych? W dyskusji wskazano jednak, że wprowadzenie restrykcyjnych zasad odnośnie do podejmowanej kwestii może przynieść rezultat odwrotny do zamierzonego, co potwierdziło doświadczenie naszych współbraci z Indii.

Podjęta została także kwestia nowicjatu. Odpowiedzialni za formację wstępną wskazali na konieczność przeprowadzenia rocznego kanonicznego nowicjatu w domu pozostającym z dala od działalności duszpasterskiej. Wykazano, iż położenie domu nowicjackiego w bliskim sąsiedztwie, bądź na terenie ważnego ośrodka duszpasterskiego (np. szkoła, dom rekolekcyjny, parafia) prowadzi do konfliktów przełożeństwa, utrudnia stworzenie bliskich relacji między nowicjuszami a członkami ekipy formacyjnej, a niekiedy działa destabilizująco na wspólnotę nowicjacką, której życie zostaje podporządkowane rytmowi aktywności duszpasterskich. Choć formacja powinna wypływać z apostolstwa instytutu, to jednak bezpośrednie zapoznanie się z różnorodnością działań duszpasterskich powinno mieć miejsce dopiero podczas drugiego roku nowicjatu.

Poza tym wiele uwagi poświęcono zagadnieniu formacji ludzkiej. Towarzyszenie uznano za podstawowe narzędzie formacyjne, pozwalające na poznanie podopiecznego oraz na stopniową interioryzację wartości życia konsekrowanego i kapłańskiego. Dlatego indywidualne rozmowy kompetentnego przełożonego z podwładnym powinny odbywać się regularnie (co najmniej raz na dwa tygodnie) i trwać ściśle określony czas. Pojawiające się na drodze towarzyszenia napięcia i opory pozwolą na skonfrontowanie się ze swoimi słabościami i brakami, co przy współpracy z łaską Bożą może doprowadzić do osiągnięcia dojrzałości psycho-afektywnej.

Na zakończenie spotkania głos zabrali przełożeni poszczególnych zgromadzeń pallotyńskich. Ks. Jacob Nampudakam SAC wskazał na konieczność modlitw o nowe, święte powołania. Przypomniał o inicjatywnie modlitw w tej intencji 22 dnia każdego miesiąca. Poza tym podkreślił, iż należy pamiętać, że celem formacji nie jest doskonałość ludzka, ale świętość. Wymusza to konieczność akceptacji własnej niedoskonałości ze strony formatorów oraz zgody na ludzkie słabości podwładnych, którymi nie należy się gorszyć. Formacja, przypomniał Ksiądz Generał, jest procesem trwającym całe życie. Dlatego za bardzo niebezpieczne należy uznać postawy ograniczające osobisty rozwój ludzki i duchowy do okresu formacji wstępnej.

Poza tym ks. Jacob Nampudakam SAC powiedział, że naszym największym, a zarazem najważniejszym powołaniem, jest powołanie do rodzicielstwa, czyli do przekazywania życia. Dlatego formator ma być dla swoich podopiecznych przede wszystkim ojcem lub matką, a dopiero później przełożonym. Na sam koniec zachęcił do głębszego poznawania osoby, życia i duchowości naszego założyciela św. Wincentego Pallottiego.

Wspólna Eucharystia, jaka odbyła się ostatniego dnia, była okazją do dziękczynienia za spotkanie oraz za dar nowego błogosławionego pallotyńskiego, ks. Richarda Henkesa SAC. W wygłoszonej homilii Ksiądz Generał wykazał, że ten niemiecki męczennik za wiarą był zawsze po stronie człowieka, bez względu na jego pochodzenie czy status społeczny. Miłość do człowieka, w którym odkrył oblicze Jezusa, popchnęła go do stawienia oporu ówczesnemu systemowi politycznemu, co przypłacił życiem. Bł. ks. Richard Henkes SAC pozostaje również dla nas wzorem realizacji ideałów ewangelicznych i pallotyńskich.