Autor:
ks. Stanisław Rudziński SAC
Starczyło mi jeszcze zdrowia i sił, aby w dniach 14-16 lutego br. poprowadzić rekolekcje w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu k. Wałcza. Po przejechaniu z Ołtarzewa prawie 400 km, dotarłem szczęśliwie do pięknego domu rekolekcyjnego przy sanktuarium, obok pięknej bazyliki. Zaproszenie na te rekolekcje przyjęli członkowie i współpracownicy ZAK z Wałcza, Piły, Bydgoszczy, Kcyni i Zakrzewa – w sumie 18 osób. Program naszych rekolekcji zatytułowałem słowami: Z Maryją wielbimy Chrystusa w Eucharystii.
Przedmiotem naszych rozważań były zasadniczo trzy wątki: Eucharystia sakramentem miłości (w oparciu o adhortację Benedykta XVI Sacramentum Caritatis). Temat drugiej konferencji to: Eucharystia źródłem życia Kościoła (na podstawie encykliki Jana Pała II Ecclesia de Eucharistia). Trzecią konferencję poświęciłem tematowi: Eucharystia w życiu św. Wincentego Pallottiego (korzystając z książki „Pallotti o Eucharystii”, opracowanej przez s. Iwonę Meger SAC). Zaprezentowałem też uczestnikom rekolekcji nagranie medytacji o. Józefa Augustyna SJ, pt.: Jezus kocha nas i czeka na nas. Uwieńczeniem naszych rozważań każdego dnia, były adoracje Najświętszego Sakramentu, a w sposób szczególny celebrowanie tajemnicy Eucharystii podczas Mszy św.
W sobotę, w ramach modlitwy porannej, zaśpiewaliśmy Godzinki ku czci Matki Bożej Bolesnej, a po południu, w drodze do źródełka, odmówiliśmy różaniec rozważając Siedem Boleści Matki Bożej. Sporo było tego duchowego obroku; dni były pracowite, ale w nocy odpoczywaliśmy. W skrzatuskim wieczerniku Bolesnej Królowej Apostołów trwaliśmy na modlitwie, wypraszając dary i owoce Ducha Świętego dla nas, naszych rodzin, naszej Ojczyzny, wszystkich członków ZAK i całego Kościoła.
Przez cały czas rekolekcji towarzyszyły nam wystawione na ołtarzu relikwie: św. Wincentego Pallottiego, bł. Elżbiety Sanny i bł. Józefa Stanka. Modliliśmy się też o wstawiennictwo bł. Józefa Jankowskiego i bł. Ryszarda Henkesa. Na zakończenie rekolekcji śpiewaliśmy pieśń: „Błogosław Panie nas, na pracę i znojny trud…” i dziękowaliśmy Bogu za wszystkie dary Jego miłości, za pogłębienie naszej wiary, nadziei i miłości, za odnowienie i umocnienie naszej przyjaźni z Bogiem i miedzy nami.
