Dzień 23 marca br. w Międzyrzeczu był szczególny, ponieważ w centrum stał krzyż. Dokładnie o godz. 17.00 wierni ze wszystkich parafii międzyrzeckich zgromadzili się w kościele św. Wojciecha, aby rozpocząć Miejską Drogę Krzyżową. Kilkaset osób wyruszył z ciężkim krzyżem brzozowym po ulicach naszego miasta, aby rozważyć, co Chrystus uczynił dla nas, niosąc krzyż. Oprawa liturgiczna w tym roku należała do naszej parafii, dlatego rozważania poprowadził ks. kustosz Marek. Wierni na przemian nieśli ciężki krzyż do Sanktuarium. Dzięki życzliwości Dowódcy 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej, wierni doskonale słyszeli rozważania kolejnych stacji. Po dojściu do Sanktuarium była sprawowana Eucharystia pod przewodnictwem ks. kanonika Pawła Tokarczyka – proboszcz parafii św. Wojciecha, a Słowo Boże wygłosił nasz kustosz.

To była niezwykła noc, przepełniona ciszą, skupieniem, modlitwą. Dla jednych trwała kilka godzin, dla innych kilkanaście. Jedni szli żwawo z głową uniesioną do góry, inni zagryzali zęby i z opuszczoną głową ukrywali cierpienie. Jedni dotarli do celu, inni musieli prosić bliskich o zabranie z trasy, bo zabrakło sił, bo bolały nogi… Wszystkich jednak łączyło jedno: podjęli niezwykłe wyzwanie przejścia Ekstremalnej Drogi Krzyżowej, która w tym roku po raz pierwszy wyruszyła z kościoła p.w. św. Wawrzyńca w Poznaniu. Celem całonocnej 45-kilometrowej wędrówki było Sanktuarium św. Siostry Faustyny w Kiekrzu.

Okazało się, że nawet nagłe załamanie pogody z wiosennej na zimową, nie przeszkodziło i nie odstraszyło młodzieży w dotarciu na spotkanie w Częstochowie.

W Pallotyńskim Czuwaniu Maturzystów w dniach 17-18 marca br. w Dolinie Miłosierdzia i na Jasnej Górze, uczestniczyło ponad 350 osób. Za patrona tego wydarzenia obrano św. Józefa Oblubieńca NMP, który pokazuje, jak należy wypełniać wolę Boga w życiu. Ten Święty wyjaśnia, co to znaczy być odpowiedzialnym, mężnym i roztropnym człowiekiem.

Modlitwą przed cudownym obrazem Matki Bożej w szczególny sposób zostali ogarnięci tegoroczni maturzyści, aby owocnie korzystali z daru mądrości i potrafili wybrać dobrą życiową drogę.