W czwartek 3 grudnia wspólnota Wyższego Seminarium Duchownego w Ołtarzewie pożegnała ks. Józefa Lisiaka SAC, najstarszego Pallotyna na świecie. Ks. Józef dożył pięknego wieku 102 lat życia, przeżył 75 lat w kapłaństwie, ostatnie lata spędził we wspólnocie w Wałbrzychu, gdzie był rezydentem.

Zamiast wypełnionej po brzegi ołtarzewskiej świątyni, jak to bywało w ubiegłych latach, można było spotkać pojedyncze osoby, w dodatku z maskami na twarzy – dla przestrzegania środków ostrożności, związanych z obecnie panującą epidemią. Nie przygasiło to jednak doniosłości dzisiejszej uroczystości.

Nasza wspólnota seminaryjna uroczyście rozpoczęła nowy Rok Akademicki 2020/21. Podczas wspólnotowej jutrzni prefekt studiów ks. Michał Siennicki SAC pokreślił potrzebę stawiania sobie pytania o nasze dary i konieczności ofiarowania ich dla większej chwały Bożej. Uroczystej Eucharystii przewodniczył ks. prof. dr hab. Piotr Tomasik, dziekan Wydziału Teologicznego UKSW. Podczas wygłoszonej homilii podkreślił (idąc za myślą Teodoreta z Cyru), że Bóg udziela łaski tym, którzy dążą do dobrych celów. Tym dobrym celem, ku któremu kierujemy dziś nasze oczy, jest formacja seminaryjna przygotowująca do realizacji konkretnego powołania – do bycia kapłanem i osobą konsekrowaną. Mówił także o tym, że sercem seminarium jest kaplica, a nie sala wykładowa.

W niedzielne południe (30 sierpnia br.) do naszego Wyższego Seminarium Duchownego przybyli: Damian, Maciej, Vitali, Pavel i Szymon. Nasi pallotyńscy nowicjusze przyjechali wraz z dyrektorem okresu wstępnego ks. Wiesławem Gułą SAC. Zostali powitani – staropolskim zwyczajem – chlebem i solą, a także śpiewem przy akompaniamencie gitary.