Autor:
„Księża na gwarancji”, to znaczy Neoprezbiterzy 2022

Jeden bus, sześciu współbraci, siedem wspólnot, dziewięćdziesiąt sześć godzin kapłaństwa i ponad tysiąc km podróży – pallotyńska objazdówka 2022. Z pewnością liczby są dość skromne, ale jakby nie było, wciąż jesteśmy u początków kapłańskiej formacji, chociaż teraz w innym charakterze.

Początki są zawsze wymagające – wymagające szczególnej troski – dlatego nie mogliśmy zacząć gdzie indziej, jak w Częstochowie. Wpierw na Jasnej Górze, pod czujnym okiem Matki, wieczorem zaś w Dolinie Miłosierdzia, przy sercu Ojca. Kolejny dzień miał dosłownie przenieść nas ku początkom formacji: odwiedziliśmy Ząbkowice Śląskie, nasz pierwszy wspólny dom.

O Seminarium mówi się, że jest sercem obu polskich Prowincji. Niech wybaczą nam tę czelność, że domy Zarządów Prowincjalnych nazwiemy płucami jednej przecież polskiej rodziny pallotyńskiej. Już nawiedziliśmy Poznań, zatem oddychaliśmy lewym płucem; wkrótce wybieramy się do Warszawy, by na kapłańską codzienność nabrać powietrza pełną piersią.

W trakcie naszej pierwszej prawie apostolskiej podróży, mieliśmy okazję podziękować tym, których modlitwa na co dzień czyniła naszą formację eucharystyczną. Odwiedziliśmy Wspólnotę Sióstr Karmelitanek oraz Sióstr Klarysek od Wieczystej Adoracji.

W życzeniach po Mszy święceń często padały słowa: abyście byli głodni Eucharystii. Chyba ten głód w naszych oczach rzeczywiście był widoczny, niekiedy wręcz dosłownie. Bardzo dziękujemy Współbraciom za wspólnotę stołu i za „podwójne” obiady, za inspirujące świadectwo kapłaństwa w pallotyńskim charyzmacie oraz za siedem krótkich lekcji z życia wziętych.

Skromna ilość doświadczeń, skromna liczba wspólnot i znów wracamy do początków, do Seminarium, by podczas Mszy świętej prymicyjnej podziękować Współbraciom za wspólną drogę formacji i podprowadzenie nas ku kapłaństwu…